Author: Steven Campbell

Harry Potter i Komnata Tajemnic – o drugiej części serii

Posted on przez Steven Campbell

„Harry Potter Komnata tajemnic” to druga część przygód Harrego Pottera. Książka, jak i pozostałe części została napisana przez angielską nauczycielkę literatury Joane Kathlen Rowling. Ilustracje do niej wykonała Mary GrandPre. W Polsce tłumaczeniem powieści zajął się Andrzej Polkowski.

Akcja drugiej części sagi rozgrywa się w Anglii w latach 1992 – 1993.

Książka w Wielki9ej Brytanii ukazała się w roku 1998, zaś w Polsce w 2000 roku. Ogólna fabuła dotyczy walki dwunastoletniego bohatera z potworem, który zamieszkuje Komnatę Tajemnic. Pokój ten mógł otworzyć jedynie dziedzic Slytherina. Okropne zbiegi okoliczności oczywiście rzucają cień na Bogu ducha winnego Harrego Pottera, który w konsekwencji pokonuje potwora.

O czym piszą w pierwszych rozdziałach?

 

Książka składa się z 18 rozdziałów, z których dowiadujemy się o kolejnych losach młodego czarodzieja. Poniżej przedstawione zostanie część rozdziałów, które pozwolą laikom zapoznać się choć z częścią fabuły. Dzięki temu będą oni mogli przekonać się do książki i zakochać się w niej, tak jak wszyscy fani sagi.

Poszczególne rozdziały to:

– Najgorsze urodziny – Harry obchodzi 12 urodziny. Jak co roku wujostwo lekceważy ten fakt, każąc siedzieć młodemu czarodziejowi w pokoju. Nie chcą, aby był on obecny przy kolacji, na której Dursleyowie będą omawiać transakcję.

– Ostrzeżenie Zgredka – Zgredek, to domowy skrzat. Ostrzega Harrego, że jeżeli wróci do szkoły nie będzie w niej bezpieczny. Chcąc powstrzymać go od powrotu zatrzymywał listy jego przyjaciół. Wujostwo również nie chce, aby ten powrócił do Hogwartu.

– Nora – Harry ucieka od wujostwa do Nory. Tam dowiaduje się, że ktoś chciał mu zrobić głupi dowcip, który uniemożliwiłby mu powrót do szkoły

– W księgarni Esy i Floresy – Harry, który z przyjaciółmi chce dostać się na ulicę Pokątną przez przypadek dostaje się na ulicę Śmiertelnego Nokturna.

– Wierzba bijąca – nadszedł czas powrotu do szkoły. Harry i jego przyjaciele przyjeżdżają na dworzec, gdzie muszą się dostać na peron dziewięć i trzy czwarte. Jak się okazuje nie przepuszcza ich bramka, przez co spóźniają się na pociąg do Hogwartu. Ron wpada na pomysł, aby do szkoły polecieć samochodem. Tak też czynią z Harrym.

Powyższe rozdziały, to tylko początek przygód czarodzieja i jego przyjaciół. Jeżeli czytelnik chce dowiedzieć się, co będzie działo się dalej, koniecznie musi sięgnąć po lekturę tej jakże fascynującej książki.

Harry Potter i Książę Półkrwi – czy ta książka nadal jest książką dla dzieci?

Posted on przez Steven Campbell

„Harry Potter i Książę Półkrwi” jest zupełnie inna książką niż poprzednie części sagi. Pozostawia wiele niedomówień, nie daje ostatecznych odpowiedzi. Pomimo tego, że każda część Harrego Pottera była odrębną książką, która mówiła o różnych problemach, stanowiła integralną część sagi. Wokół problemu, który był poruszany w poszczególnych częściach budowana była fabuła. W każdej książce, postawiony problem był rozwiązywany. Inaczej jest w szóstej części sagi. Owszem, dowiadujemy się kim był Książę Półkrwi, ale tak naprawdę nie o to chodziło w tej części. Jest ona wstępem do ostatniej siódmej części, w której Harry stacza walkę z tym, którego imienia wypowiadać nie można. Tak naprawdę, jeżeli krytycy chcieliby ocenić tę część, to nie są w stanie. Mogą jedynie powiedzieć, że jest obiecująca. Do całościowej oceny potrzebują jeszcze siódmej części, która dopełni całości.

Kto czytać powinien tę część?

 

Pomimo tego, że wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi w tej części sagi, może ją przeczytać każdy. Jest w niej dużo walki wewnętrznej pomiędzy bohaterami, jednak autorka napisała tę książkę takim językiem, aby zarówno młodzi, jak i starsi fani przygód młodego czarodzieja mogli ją przeczytać z zapartym tchem.

Autorka zdaje sobie sprawę z tego, że powieści czytają ludzie w różnym wieku, dlatego nie ma w niej ani krzty brutalności (ta pojawiła się np. w IV tomie, gdzie odcięto rękę jednemu z głównych bohaterów). To, co może wzbudzić kontrowersje, to fakt, że w tym tomie pojawi się dużo śmierci. Być może dlatego wielu uważa, że książki tej nie powinny czytać dzieci poniżej pewnego wieku. Wzmianki o tym, że w tomie tym zginie jeden z najbliższych przyjaciół głównego bohatera potęgują ciekawość czytelników.

Krytycy trzymając się swojej wersji, że książki tej nie powinny czytać dzieci, za argumenty podają wojowniczą walkę, która odbiera życie przyjaciół, przez co bohaterowie muszą przedwcześnie dojrzeć. Poza tym pojawia się również erotyka, choć ukazana w bardzo delikatny Sposób (np. Ron i Hermiona rzucają się jak para węgorzy, albo Ron zjada twarz Hermiony, tzn., że ją całuje). Są to bardzo wstrzemięźliwe opisy, których małe dzieci na pewno nie będą potrafiły odpowiednio zinterpretować.

Tak naprawdę, jeżeli wierzyć opiniom krytyków, to żadna z części przygód Harrego Pottera nie mogłaby być czytana przez młodsze dzieci. W każdej przecież pojawia się zło, którego małe dzieci powinny unikać.